1 jaar

Vandaag exact één jaar geleden schreef ik het eerste stukje voor deze blog. 

Tijd voor een terugblik.

Heb ik alle kleren voor onze - ondertussen oudste - zoon zelf gemaakt? Nee, het is me niet volledig gelukt, maar ik heb wel beduidend minder gekocht en tot mijn grote vreugde blijkt hij toch steeds vaker een bijna volledige outfit van mijn hand aan te hebben. Dus ik doe wel iets goed. De komende tijd staan er wat zomeritems voor hem op het naaiprogramma.

Ook voor zijn broertje heb ik al wat dingen genaaid en uiteraard worden heel wat kleertjes van de eerste hergebruikt.

Zijn alle niet-biologische stoffen verwerkt? Nog niet, maar wel voor het grootste deel, bijvoorbeeld in dit, dit, dit en dit project. Hoewel ik me voorgenomen had om eerst alle stoffen die ik had te verwerken en dan pas weer (biologische) stoffen te kopen, heb ik toch niet aan de verleiding kunnen weerstaan en al verschillende keren verantwoorde stoffen gekocht (op een enkele uitzondering na kocht ik toch iets niet-biologisch). Er zijn gewoon teveel leuke stoffen (en nog een geluk dat het biologische aanbod kleiner is dan het niet-biologische, anders had ik me nog vaker laten gaan). Tot mijn grote tevredenheid heb ik vastgesteld dat het aandeel biologische stoffen in mijn voorraad nu groter is dan het aandeel niet-biologische. Ik heb het afgelopen jaar nieuwe plekken met biologische stoffen ontdekt. En ook al is het soms echt moeilijk om niet mee te gaan in de nieuwste stoffenhype, toch lukt het me om me vast te houden aan het principe: alleen maar biologische stoffen. Goed bezig, Saskia!

Ik heb ook een aantal broeken voor de oudste uit oude kledingstukken gemaakt, zoals hier. Dit buckaroo-model valt erg in de smaak hier, zowel bij de zoon als bij de vader. En de moeder is er blij mee omdat het ook nog eens snel in elkaar zit (eens ik de blinde rits door had). Ik maakte er vlak voor de geboorte van nummer 2 nog twee die hier al veel gedragen werden (maar het nog niet tot een blogstukje haalden. De zoon houdt echt niet van poseren...).

Voorlopig hou ik me vooral bezig met naaien voor kids, dat geeft mij op dit moment meer voldoening omdat die projecten sneller klaar zijn en kinderkleren er ook vlugger leuk uitzien op het model. Bij volwassenen komt de pasvorm veel nauwer. Al heb ik me we voorgenomen dat ik mijn naaien naar een volgend niveau wil tillen door niet alleen maar voor de snel-af modelletjes te kiezen. Binnenkort hoop ik hier nog wat Theo's en een eerste Cisse te kunnen showen...   

Naaien voor mezelf zie ik dan wel niet zo zitten, maar ik ben wel toe aan wat nieuwe kleren na een zwangerschap die ervoor gezorgd heeft dat ik afgevallen ben waardoor m'n kleren te groot zijn. Dit wil ik toch ook doen volgens het groene credo en daarom ga ik mijn kans eens wagen bij groene webshops zoals watMooi, Miss Green, Good Fibrations, Geiten Wollen Shirts. Ik ben benieuwd hoe dat zal bevallen.

In het begin schreef ik nog wel eens een stukje over andere groene onderwerpen, maar dat is er na verloop wat bij ingeschoten. Ik kwam amper toe aan bloggen over mijn eigen maaksels; daardoor had ik niet ook nog de energie om over heel andere dingen te schrijven. Maar het groene thema blijft me wel aanspreken. Zo waren we hier erg onder de indruk over het nieuws dat er bij het gebruik van zeep en shampoo niet alleen veel plastic-deeltjes in het water en zo in de bodem terechtkomen maar ook in ons lichaam (brrr, dat kan nooit gezond zijn!). Daarom wil ik met en met alle badkamerproducten vervangen door organische producten. Met en met als in "als een verzorgingsproduct op is, vervang ik het door een meer verantwoord product". Onlangs kocht ik shampoo, douche- en handzeep, deo en dagcrème bij De Tuinen en The Body Shop. Mascara kocht ik bij SoloBioMooi.

Een leuke bijkomstigheid aan deze blog is dat ik meteen ook een archief heb van al mijn creaties. Ik grijp zelf vaker terug naar een post waar ik een bepaalde bedenking voor een volgend project neerpende (ik vind dat zo'n tof woord, ook al komt er bij het schrijven op de computer geen pen aan te pas) of om 2 dezelfde projectjes in verschillende stoffen naast elkaar te zien. 

Note to myself: goed bezig en doe zo voort!

Liebster Award

Precies een maand geleden werd ik - aangenaam - verrast door een berichtje van Creative Catoo dat zij me genomineerd had voor de Liebster Award. De watte? De Liebster Award. Een virtuele award voor beginnende/kleine bloggers (met minder dan 200 volgers) om de persoon achter de blog beter te leren kennen, en om aan te geven dat je zijn/haar blog echt de moeite waard vindt.

Bedankt, Marieke, voor deze eer. Ik kan iedereen aanraden een kijkje te gaan nemen op haar blog. 

De eerste regels van dit blogstukje schrijf ik als hoogzwangere. Ik denk niet dat dit stukje klaar zal zijn voor boef nr. 2 zich aandient, maar hé, ook na de bevalling blijf ik bloggen, dus doen we dan verder.
Update: 27 maart ben ik bevallen van onze tweede zoon. Omdat ik een keizersnede gehad hebt, verloopt het herstel wat langzamer maar ik heb niks te klagen. Ik voel me prima en geef me over aan de gedwongen rust. En dus heb ik tijd om wat te schrijven.

De Regels:  

1. Je bedankt de persoon die je genomineerd heeft, en plaatst een link naar zijn/haar blog in je blogpost.
2. Je beantwoordt de vragen die je gekregen hebt bij de nominatie.
3. Je nomineert zelf 5 tot 11 andere bloggers die minder dan 200 volgers hebben (ik heb het aantal volgers op Bloglovin als uitgangspunt genomen), en brengt hen hiervan op de hoogte.
4. Je mag degene die jou genomineerd heeft, niet zelf niet terug nomineren.

Mijn antwoorden op de vragen van Marieke: 

1. Waarom ben je begonnen met naaien?

De eerste steken op een naaimachine heb ik gedaan in het teken van de jaarlijkse Sinterklaassurprise bij mijn schoonfamilie. (De surprise is een Nederlandse traditie waarbij iedereen een naam trekt en dan voor die persoon iets knutselt dat typisch is voor hem/haar en daarbij ook een gedicht schrijft (in sommige gezelschappen wordt alleen iets geknutseld of enkel gedicht, in dat van ons wordt beide gedaan). Je kunt je voorstellen dat er vaak gelachen wordt bij zulke gelegenheden.)
In 2010 had mijn man (toen nog mijn vriend) zijn vader getrokken en ik mijn schoonmoeder. Nu wilde het toeval dat mijn man en ik net besloten hadden om te trouwen en mijn schoonouders waren in 2010 40 jaar getrouwd. Dus vatten we het plan op om een duo-surprise te maken. M'n schoonouders zouden als bruid en bruidegom aangekleed worden. Voor die bruid wilde ik een lange sleep maken, maar ik zag het echt niet zitten om dat met de hand te doen. Dus heb ik m'n schoonmoeder ingeschakeld om me uit te leggen hoe ik op haar machine recht kon stikken. Als ze toen geweten had dat ze mij op weg aan het helpen was om eens goed met haar te lachen, had ze dat waarschijnlijk met minder enthousiasme gedaan, maar het is wel het begin van mijn "naaicarrière" geweest. 
Voor kerst heb ik toen een naaimachine gekregen, en daar heb ik de eerste wiegbekleding voor onze eerste boef op gemaakt. Na heel wat zelfstandig geklungel op m'n naaimachine, ben ik in 2012 uiteindelijk op naailes gegaan. En sindsdien heb ik de naaimicrobe flink te pakken.
  
2. Waarom vind je het zo leuk?

Ik vind het heel leuk om mensen te verrassen met een zelfgemaakt cadeautje. Als ik iets aan het maken ben voor iemand, is die persoon heel speciaal in mijn gedachten. 
Daarnaast vind ik het ook tof om unieke stukken te maken voor mijn eigen kinderen.

3. Welke creatie heb je in de hoek gegooid?

Een rok die ik maakte uit een veel te zwaar ribfluweel en waarvan ik het model te recht vond (ik hou meer van klokvorm en A-lijn) en toen ik probeerde het geheel wat zwieriger te maken met extra stof ertussen, leek dat ook nergens op. Ik heb de rok niet af gemaakt. Dit was m'n eerste of tweede creatie in de naailes en ik had nog niet echt verstand van stoffen of van patronen.

4. Wat wil je nog gaan maken?
Zoveel. De patronen van Zonen09 staan erg hoog op m'n lijstje. Ik wil een Cisse short voor de oudste maken en mocht de Lars jas ook nog lukken voor dit voorjaar, zou ik helemaal blij zijn. Maar ik denk dat de eerste naaisels na de geboorte toch wel babylegginkjes en jumpsuits zullen zijn. Deze heb ik goed in de vingers zitten en zijn fijne projectjes voor tussendoor.

5. Wat vind je het mooist wat je ooit gemaakt hebt?

Ik ben erg trots op het Theo hemd dat ik voor mijn zoon maakte (al gebiedt de waarheid me te zeggen dat ik op elk maaksel nog wel iets aan te merken heb).

6. Waarom blog je?

Ik ben beginnen bloggen omdat ik naar aanleiding van Fashion Revolution Day 2014 het idee gekregen had om zelf alle kleren voor m'n zoon te maken mét verantwoorde stoffen. Om op die manier iets te doen voor het behoud van onze planeet. M'n blog ben ik begonnen om verslag te doen van hoe het lukte om mijn voornemen in de praktijk om te zetten. Ondertussen heeft mijn blog ook een tweede functie gekregen en dat is die van archief. Ik vind het fijn om een overzicht te hebben van (bijna) alles wat ik zelf gemaakt heb met eventuele opmerkingen voor als ik een bepaald stuk nog eens opnieuw wil maken. 

7. Van welke stoffen gaat jouw hart harder kloppen?
Ik koop enkel biologische stoffen (soms zondig ik, maar slechts heel soms). Het aanbod biologische stoffen is niet zo groot als het niet-biologische aanbod, maar bijna een jaar later heb ik toch al een mooie collectie verzameld en heb ik zo mijn voorkeuren: Birch vind ik een heel tof stoffenmerk. Jammer genoeg wordt dat hier in de buurt niet zoveel verkocht. 
Toffe jongensstoffen vallen ook in de smaak. 
De webshop Ella & Basiel verkoopt originele biostoffen die ik nergens anders vind.

8. Waar maak jij graag tijd voor?

Om te naaien, natuurlijk!
Samen eten met het gezin. 
Boekjes lezen/knutselen met de oudste zoon, een serie kijken met m'n man, knuffelen met de jongste zoon. 
Samenzijn met de familie.
Bijkletsen met vriendinnen.

9. Wat voor thee drink je graag?

Groene thee met citroen, en rozebottel- of rooibosthee.

10. Wat is je lijfspreuk?

Creativity takes courage.

Bedankt, Marieke! Het was leuk om na te denken over deze vragen en de antwoorden uit te schrijven. Zo zijn de verhalen meteen vastgelegd in mijn archief.

Ik nomineer de volgende blogsters:

- Eefje van Wollebol

- Deborah van Cas & Nina

- Karolien van Creatief met Karolien

- Sofie van De kopspeldekes

- Nienke van Pienkel

en ben heel benieuwd naar hun antwoorden op de volgende vragen:

1. Wat is het verhaal achter de stof die je het langst in je kast hebt liggen?

2. Welke blog, die je niet voor de Liebster Award kan nomineren omdat ze teveel volgers hebben, moet je echt lezen?

3. Voor welke naaitechniek heb je toch een beetje angst? 
4. Op welk stuk dat je zelf genaaid/gecreëerd hebt, ben je het meest trots?

5. Wie of wat is je grootste inspiratiebron?
6. Doe jij iets speciaal voor het milieu? Indien ja: wat? Indien nee: waarom niet?
7. Hoe combineer jij werk, gezin, sociaal leven en naaien/creatief bezig zijn?
8. Wat zijn jouw dromen voor de toekomst?
9. Welk boek raad je iedereen aan om te lezen?
10. Beschrijf jezelf in 3 woorden.

 

Kraampakket: het overzicht

En toen waren alle cadeautjes open gedaan, wat wil zeggen dat de 10 eerste dagen van de kleine meid achter de rug zijn. 

Hier een overzicht van de zelfgemaakte pakjes uit het kraampakket:

Een speel- & ga-zak

Een babyjurkje

Een babyjasje

Een dekentje

Een slabber

Een babylegging

Een jumpsuit

Kraampakket: de babylegging

Hier maakte ik een eerste versie van de babylegging van Emma & Mona en zoals gezegd zou dit niet de laatste zijn. Door de keuze van de stof maak je er een jongens- of een meisjesmodel van. Deze keer maakte ik een maatje 56. 

Nota voor de ouders: mocht je twijfelen over wat voor- en achterkant is: het naadje waarmee de boordband is dicht genaaid, zit aan de achterkant.

Voorkant

Kraampakket: het Janneke-kleedje

Een jurkje voor een lief meisje dat ik maakte volgens het Janneke-patroon van Sisko by Mieke. Toen dit (gratis!) patroon online kwam, wist ik al dat ik zwanger was maar nog niet wat het geslacht van de baby was. Dit zou ik zeker maken als we een dochtertje kregen. Maar het lot besliste anders. Niet getreurd, ik wist dat de familie toch uitgebreid werd met een meisje; dus dit kon mooi in het kraampakket. 

De eerlijheid gebiedt me toe te geven dat ik dit me niet gelukt was zonder hulp van de naaijuf. Vooral de blinde rits en de paspel vanachter op dezelfde hoogte waren zonder haar niet zo mooi geworden. Het eindresultaat is wel heel leuk geworden, al zeg ik het zelf. Ik ben benieuwd hoe het de kleine meid zal staan. Aangezien ik maatje 68 maakte, is het wel nog enkele maanden wachten om dat te zien.

Patroon: Janneke - Sisko by Mieke
Stof: Tick Tock by Rob Bancroft of Green Bee for Cloud9, bij Noeks

Kraampakket: de jumpsuit

De jumpsuit van Kiind stond al heel lang op m'n to-makelijstje. Ik wou die zeker maken voor onze nummer 2, als die er ooit zou komen. En toen kwamen er twee baby'tjes aan, twee modelletjes dus om iets voor te maken. In het kraampakket kwam de "proefversie" te zitten, maar wat ben ik er trots op. De "proef" valt er niet aan te zien.

De eerste versie maakte ik in de naailes, zodat de naaijuf wat aanwijzingen kon geven daar waar de werkbeschrijving niet zo duidelijk was. 
Toen de jumpsuit klaar was, suggereerde iemand mij dat ik er zeker bij moest vermelden dat ik die zelf gemaakt had, want anders zou er gedacht worden dat die uit de winkel kwam. Dat is één van de mooiste complimenten die ik kan krijgen over mijn zelfgemaakte creaties.